เสาไฟฟ้า 1 ต้น มีสายอะไรพาดผ่านบ้าง ?
เสาไฟฟ้า เป็นอุปกรณ์ชนิดหนึ่งที่ทำหน้าที่ในการรองรับการติดตั้งสายไฟให้อยู่เหนือพื้นดิน ด้วยวิธีติดตั้งถ้วยยึดจับสายไฟฟ้า สำหรับเหตุผลที่ทำให้ต้องมีการพาดสายไฟไว้เหนือพื้นดินสูง ๆ ก็เนื่องจากว่าสายไฟฟ้าโดยทั่วไปนั้นเป็นสายเปลือยที่มีอันตรายต่อผู้ที่ไปสัมผัสโดยไม่ตั้งใจ และถ้าหากเกิดความผิดปกติขึ้นก็จะส่งผลกระทบอื่นๆ อีกมากมาย
ในส่วนของเสาไฟฟ้าก็ต้องมีความแข็งแรงและมั่นคงระดับหนึ่ง อีกทั้งควรจะต้องรองรับน้้ำหนักได้ดีและไม่หักโค่นง่าย ในอดีตนั้น เสาไฟฟ้ายุคแรก ๆ ทำด้วยไม้ แต่เมื่อไม้เริ่มหายาก และไม่สามารถใช้งานได้นาน จึงมีการเปลี่ยนวัสดุเป็นเสาคอนกรีตแทน ในส่วนนี้การไฟฟ้าส่วนภูมิภาคของประเทศไทยก็ได้เห็นด้วยและมีการเปลี่ยนเสาไฟฟ้าทั้งหมดในประเทศเป็นเสาคอนกรีตแล้ว แต่อาจจะยังหลงเหลือในพื้นที่ชนบทห่างไกลบ้างเล็กน้อย ซึ่งก็จะมีการเปลี่ยนเป็นเสาคอนกรีตทั้งหมดในอนาคต (และในปัจจุบันนี้ ก็เริ่มมีเป็นเสาอะลูมิเนียมมาติดตั้งในบางพื้นที่แล้ว)
บนถนนสายหลักจะติดตั้งเสาไฟฟ้า 4 ขนาด คือ เสาสูง 22 เมตร, สูง 12 เมตร, 10 เมตร และ 8.50 เมตร สำหรับในซอยส่วนมากจะเป็นขนาด 12 เมตร และ 8.50 เมตร.
- สำหรับเสาไฟฟ้าที่สูง 12 เมตร นั้นบนสุดจะเป็นสายไฟฟ้าแรงสูง 22,000 โวลต์ สายไฟนี้เข้าใกล้ไม่ได้จึงติดตั้งให้อยู่สูงจากพื้นดิน ประมาณ 10 เมตร
- รองมาความสูงจากพื้นในระดับ 8 เมตร นั้นเป็นสายไฟฟ้าแรงต่ำ 230 หรือ 400 โวลต์ คือสายไฟที่ต่อโยงไว้จ่ายไฟเข้าบ้านเรือนประชาชนทั่วไป
- และความสูงจากพื้นในระดับ 5-5.50 เมตร ที่เห็นเป็นสายหลายๆ เส้นขดกันจำนวนมากนั้นคือ สายสื่อสารโทรคมนาคม ซึ่งประกอบด้วย
1. สายออพติกไฟเบอร์ คือสายอินเทอร์เน็ต
2. สายเคเบิลโทรศัพท์
3. สายเคเบิลทีวี
4. สายควบคุมสัญญาณจราจร
5. สายสื่อสารกล้องวงจรปิด เป็นต้น ซึ่งจะพาดสายอยู่ในระดับเดียวกัน
