Wi-Fi กับ Wireless ต่างกันอย่างไร ทำไมเรียกไม่เหมือนกัน

ในยุคที่การเชื่อมต่อไร้สายกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวัน หลายคนอาจเคยได้ยินคำว่า Wi-Fi และ Wireless ใช้สลับกันไปมา แต่รู้หรือไม่ว่าทั้งสองคำนี้ไม่ได้หมายถึงสิ่งเดียวกันเสียทีเดียว แล้วอะไรคือความแตกต่าง? ทำไมถึงมีการเรียกไม่เหมือนกัน? ก่อนจะเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตครั้งต่อไป ลองมาทำความเข้าใจความหมายที่แท้จริงของคำเหล่านี้กัน

     Wi-Fi ย่อมาจาก wireless fidelity หมายถึง ชุดผลิตภัณฑ์ระบบเครือข่ายไร้สายต่างๆ ที่สามารถใช้ได้กับมาตรฐานเครือข่ายคอมพิวเตอร์แบบไร้สาย (WLAN) ซึ่งอยู่บนมาตรฐาน IEEE 802.11 กล่าวอีกในหนึ่งก็คือ อุปกรณ์ระบบเครือข่ายไร้สายใดๆ ที่สามารถติดต่อสื่อสารกับอุปกรณ์อื่นๆ โดยไม่มีปัญหาและเป็นไปตามมาตรฐาน IEEE 802.11 ก็จะถูกประทับตราสัญลักษณ์ Wi-Fi Certified เป็นการรับรอง และนี่คือเหตุผลที่เรานำคำนี้มาใช้การเรียกเชื่อมต่อแบบนี้ว่า Wi-Fi นั่นเอง ส่วน Wireless แปลว่า “ไร้สาย” ดังนั้นอุปกรณ์ต่างๆ ที่เชื่อมต่อกันแบบไม่ใช้สายนำสัญญาณ ถือว่าอุปกรณ์นั้นเป็น Wireless อย่างเช่น คอมพิวเตอร์ที่เชื่อมต่อกับ Access point ที่เป็นอุปกรณ์ไร้สาย 

     ดังนั้น Wi-Fi และ Wireless จึงหมายถึง เครือข่ายไร้สายเหมือนกัน ดังนั้นจึงไม่ผิดหากจะเรียกอย่างใด อย่างหนึ่ง มาตรฐาน IEEE 802.11 ถือกำเนิดขึ้นในปี ค.ศ. 1997 จัดตั้งโดยองค์การไอทริปเปิ้ลอี หรือ IEEE (คือสถาบันวิศวกรรมทางด้านไฟฟ้าและอิเล็กโทรนิคส์ ซึ่งได้พัฒนาปรับปรุงมาตรฐานนี้ขึ้นมาหลายกลุ่มด้วย โดยที่กลุ่มที่มีผลงานเป็นที่น่าพอใจและได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการว่าได้มาตรฐานได้แก่

1.กลุ่ม 802.11a มาตรฐานนี้จะมีความเร็ว และเสถียรภาพของการเชื่อมต่อสูง สามารถที่จะส่งถ่ายข้อมูลที่ความเร็วสูงถึง 54 Mbps และทำงานที่ความถี่ 5 GHz แต่ไม่สามารถทำงานร่วมกับ 802.11b ได้
2.กลุ่ม 802.11b นิยมใช้ตามที่สาธารณะ หรือร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ ซึ่งจะทำงานที่ความถี่ 2.4 GHz (ความถี่เดียวกับโทรศัพท์มือถือ และคลื่นไมโครเวฟ ซึ่งไม่เป็นอันตราย) และสามารถที่จะส่งถ่ายข้อมูลที่ความเร็วถึง 11 Mbps
3.กลุ่ม 802.11g มาตรฐานนี้สามารถทำงานร่วมกับ 802.11b แต่มีอัตราการส่งถ่ายข้อมูลที่ความเร็วสูงสุดถึง 54 Mbps ทำงานที่ความถี่ 2.4 GHz มักนำมาใช้กับงานที่ต้องการความแน่นอน และการแชร์ไฟล์ขนาดใหญ่