มารี คูรี (Marie Curie)

ผลงานสำคัญที่สร้างชื่อเสียงให้กับมารี กูรี

วิลเฮล์ม เรินต์เกน (Wilhelm Rontgen) ผู้ค้นพบรังสีเอกซ์ซึ่งเป็นรังสีที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าและมีอำนาจสูงโดยผ่านเนื้อเยื่อคนไปยังกระดูกได้ ทำให้สามารถมองเห็นกระดูกของคนได้โดยที่ไม่ต้องใช้วิธีการผ่าตัด และ อองตอน เบกแครล (Antoine Becquerel) ผู้เสนอรายงานว่าสารประกอบยูเรเนียมแม้อยู่ในที่มืดก็สามารถแผ่รังสีออกมาจนทำให้แผ่นฟิล์มนั้นมัวหมองได้

มารีศึกษาต่อในระดับดุษฎีบัณฑิตด้านฟิสิกส์ และจากข้อมูลของวิลเฮล์ม เรินต์เกนและอองตอน เบกแครล ทำให้มารีสนใจที่จะทำการศึกษาต่อว่ารังสีที่สารประกอบยูเรเนียมนั้นปล่อยออกมาคือรังสีอะไร สารประกอบอื่น ๆ มีความสามารถเช่นเดียวกันหรือไม่ และสาเหตุที่ทำให้ธาตุนั้นเปล่งรังสีออกมานั้นคืออะไรและมีความรุนแรงเท่าใด

นอกจากนี้ ปิแอร์ผู้เป็นสามีของมารี และน้องชายของเขาได้ออกแบบอุปกรณ์วัดกระแสไฟฟ้ามีความไวสูงเพื่อให้มารีได้ทดลองใช้ ในการศึกษารังสีที่สารประกอบยูเรเนียมปล่อยออกมา มารีคิดว่ารังสีนั้นเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของอะตอมยูเรเนียม แต่มารีก็ไม่มีหลักฐานที่ประกอบความคิดนี้ได้อย่างชัดเจน จนในที่สุดในปี ค.ศ. 1898 มารีได้นำ Pitchblende ซึ่งเป็นรังสีสีดำแข็งมาเริ่มทำการวิเคราะห์จบทำให้มารีได้พบธาตุใหม่ 2 ธาตุประกอบด้วย พอโลเนียม (มารีตั้งชื่อตามบ้านเกิดของมารี) และเรเดียมซึ่งมีสีเงินสามารถเรืองแสงได้ และมารียังได้พบว่าธาตุเรเดียมนั้นปล่อยรังสีออกมาได้รุนแรงมากกว่ายูเรเนียมถึง 900 เท่า ต่อมาในปี ค.ศ. 1902 มารีก็ได้สกัดแร่เรเดียมบริสุทธิ์ออกมาได้สำเร็จและพบว่าแร่มีกัมมันตภาพรังสีรุนแรงมากจนผิวของปิแอร์ถูกเผาไหม้

สตรีที่ได้รับรางวัลโนเบลถึง 2 ครั้ง

ในปี ค.ศ. 1903 มารีได้ศึกษาจบปริญญาเอก โดยที่มารีมีเบ็กเคอเรลเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาของมารี อีกทั้งมารียังเป็นผู้หญิงคนแรกในประเทศฝรั่งเศสที่ได้รับปริญญาเอก และไม่เพียงเท่านั้นในช่วงของปลายปียังมีการประกาศผลรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ คือ การค้นพบปรากฏการณ์กัมมันตภาพรังสี โดยรางวัลนี้ได้รับร่วมกัน 3 ท่านคือ แบ็กเกอร์แรลที่เป็นผู้ค้นพบเป็นคนแรก ปิแอร์และมารีที่ทำการทดลองค้นคว้าหาคำอธิบายสำหรับปรากฏการณ์นี้ การรับรางวัลโนเบลในครั้งนี้ทำให้มารีเป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบลอีกด้วย

ต่อมาในปี ค.ศ. 1911 มารีได้รับรางวัลโนเบลอีกครั้ง ซึ่งในครั้งนี้มารีได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมีจากการค้นพบธาตุพอโลเนียมและเรเดียม จากการได้รับรางวัลโนเบลถึง 2 ครั้งของมารีทำให้มารีกลายเป็นบุคคลแรกที่ได้รับรางวัลโนเบล 2 สาขาเพียงคนเดียวในโลก

ช่วงสุดท้ายของชีวิตมารี กูรี

ในปี ค.ศ. 1933 มารีได้ทำการจัดตั้งมูลนิธิ Curie Foundation เพื่อให้ทำหน้าที่ในการสนับสนุนการวิจัยด้านงานวิทยาศาสตร์บริสุทธิ์และสนับสนุนทางการแพทย์ และในปี ค.ศ. 1953 สถาบันแห่งนี้ได้กลายเป็นต้นแบบของสถาบันวิจัยมะเร็งในหลายประเทศ และเริ่มใช้งานด้านวิทยาศาสตร์เข้ามามีส่วนร่วมส่งเสริมคุณภาพชีวิตของสังคมมากขึ้น

เมื่อมารีอายุ 58 ปี สุขภาพของมารีก็เริ่มทรุดโทรมหนักมากขึ้น มารีเริ่มมีอาการหูหนวก ตาบอด และมีรอยไหม้ที่ตามมือของมารี ผลมาจากการที่มารีใช้เวลาทำการทดลองรังสีต่าง ๆ ทำให้ถูกรังสีจากสารกัมมันตภาพรังสีแผดเผามารี ในเวลาต่อมามารีจึงป่วยหนักด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวและเข้ารักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลโอตซาวัว (Haute Savoie) และเสียชีวิตในวัย 67 ปี เมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1934

แหล่งที่มา https://www.scimath.org/article-science/item/11461-19-marie-curie